زخم فشاری یا زخم بستر جراحت موضعي پوست يا بافت زيرين بر روي زائده استخواني در نتيجه فشاريا ترکيبي از فشار و نيروهاي خردکننده مي باشد. به عبارت ديگر مهم ترين اثر بي حرکتي بر روي پوست با ايجاد زخم فشاري مطرح مي شود.در واقع هنگامي که بافت هاي نرم بدن انسان در ميان دو اليه حمايت کننده خارجي )بستر يا صندلي( و اليه داخلي )اسكلت( مدت طوالني فشرده شود، زخم فشاري ايجاد مي شود. حداقل زمان ايجاد زخم فشاري در مددجويان مختلف از نيم تا دو ساعت متغير است .
زخم های فشاری بر اساس عمق بافت صدمه ديده به دو دسته تقسيم مي شوند :
- زخم هاي فشاري عمقي که از بافت زير جلدي برجستگي هاي استخواني شروع شده و سپس به سمت اليه هاي فوقاني پوست
گسترش مي يابند با عاليم ايجاد توده اي سفت در زير پوست و تغيير رنگ پوست به صورت بنفش رنگ مشخص مي شود. - زخم هاي فشاري سطحي که از پوست شروع شده و در صورت عدم درمان به بافت هاي زيرين گسترش مي يابند.
زخم های فشاری سطحی به چهار درجه به شرح ذيل تقسيم مي شوند :
- .1 زخم هاي فشاری درجه يك:
پرخوني پوست ،پوست با اعمال فشار سفيد نمي شود،. احتقان و تورم موضعي پوست، افزايش درجه حرارت موضعي و درد عاليم و نشانه هاي زخم هاي فشاري درجه يك است. - زخم فشاری درجه دو:
زخم فشاري درجه 2 با تظاهر تاول، خراشيدگي و يا کراتر، نكروز، ترومبوزيس، ادم و ارتشاح سلولي اپيدرم و تورم و قرمزي لبه هاي زخم مشخص مي شود. - زخم فشاری درجه سه:
فقدان کامل پوست و صدمه و نكروز زيرجلدي و ايجاد حفره اي عميق در موضع مبتال از شاخص ترين عاليم و نشانه هاي زحم فشاري درجه 3 است. - زخم فشاری درجه چهار:
عاليم و نشانه هاي زحم فشاري درجه 4 عبارت است ازفقدان کامل پوست ، تخريب وسيع پوستي ، نكروز بافتي درگيري عضالت، استخوان ها و ساختارهاي حمايتي نظير تاندون و يا کپسول مفاصل و سفتي، سختي و نكروز لبه هاي زخم .
بروز زخم هاي فشاری موجب از بين رفتن اولين خط دفاعي بدن، احتمال ابتالء به عفونت عدم تعادل الكتروليتي)دفع پروتئين و مايعات غني از الكتروليت از بدن( ، درد شديد، افسردگي، تعادل منفي نيتروژن، سپتي سمي ، استئوميليت، آميلوئيدوز و مرگ مي شود.
برای مطالعه کامل این مقاله و راه های پیشگیری از زخم هاي فشاری لطفا فایل پی دی اف زیر را دانلود کنید.
